ΔΕΠ-Υ και γλωσσικές δεξιότητες

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (ΔΕΠ-Υ)

4/21/20251 min read

selective photo of a girl holding bubbles
selective photo of a girl holding bubbles

Μεγάλη έρευνα (Sciberras et al., 2014) που εξέτασε τη συνοσηρότητα της

ΔΕΠ-Υ κυρίως με γλωσσικά προβλήματα αλλά και με άλλες δυσκολίες,

βρήκαν ότι το 42% των κοριτσιών και το 40% των αγοριών με ΔΕΠ-Υ έχουν

παράλληλα και γλωσσικές δυσκολίες. Σε ένα γενικό σχολείο το 17% των

παιδιών έχει γλωσσικές δυσκολίες. Φαρμακευτική αγωγή χρησιμοποιούνταν

από περίπου το 40% των παιδιών με ΔΕΠ-Υ, ανεξαρτήτως αν είχαν

συνοσηρότητα με γλωσσική διαταραχή, ή όχι. Από τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ που

έχουν και γλωσσικές δυσκολίες, το 42% είχε παρακολουθήσει λογοθεραπείες.

Όπως είναι αναμενόμενο, τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ που έχουν και γλωσσικές

δυσκολίες είχαν χειρότερη ακαδημαϊκή επίδοση από τα παιδιά που είχαν μόνο

ΔΕΠ-Υ. Τα παιδιά που είχαν τις περισσότερες γλωσσικές δυσκολίες ήταν αυτά

με μικτό τύπο ΔΕΠ-Υ (47%), στη συνέχεια τα παιδιά με υπερκινητικότητα και

παρορμητικότητα (36%) και τέλος τα παιδιά με μόνο συμπτώματα απροσεξίας

(33%).

Αυτά ήταν τα ποσοστά, συμπεριλαμβανομένου και των παιδιών που είχαν

συνοσηρότητα με διαταραχή αυτιστικού φάσματος. Ακόμα και όταν

εξαιρέθηκαν τα παιδιά που είχαν συνοσηρότητα με διαταραχή αυτιστικού

φάσματος το 38% των παιδιών με ΔΕΠ-Υ είχε συνοσηρότητα με γλωσσικά

προβλήματα, ανεξαρτήτως του φύλου τους. Σε ένα γενικό σχολείο το 17% των

παιδιών έχει γλωσσικές δυσκολίες.

Όπως και σε προηγούμενες έρευνες η ΔΕΠ-Υ από μόνη της αποτελεί

επιβαρυντικό χαρακτηριστικό για την ανάπτυξη γλωσσικών δυσκολιών, αλλά

ισχύει και το αντίθετο. Δηλαδή οι γλωσσικές δυσκολίες δημιουργούν τη

συμπτωματολογία της ΔΕΠ-Υ (Mueller, & Tomblin, 2012). Οι ερευνητές

καταλήγουν πως το ποσοστό των παιδιών με ΔΕΠ-Υ που έχουν και

συνοσηρότητα με γλωσσικά προβλήματα και καταλήγουν να φτάσουν στα

λογοθεραπευτήρια είναι μικρός και αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η

συμπτωματολογία της ΔΕΠ-Υ καλύπτει τα γλωσσολογικά προβλήματα. Πρέπει

λοιπόν, όταν εξετάζονται παιδιά με ΔΕΠ-Υ, να δίνεται προσοχή στις γλωσσικές

τους ικανότητες.

Βιβλιογραφία:

Mueller, K. L., & Tomblin, J. B. (2012). Examining the comorbidity of language

disorders and ADHD. Topics in Language Disorders, 32(3), 228.

Sciberras, E., Mueller, K. L., Efron, D., Bisset, M., Anderson, V., Schilpzand,

E. J., & Nicholson, J. M. (2014). Language problems in children with ADHD: A

community-based study. Pediatrics, 133(5), 793-800.