Στρατηγικές για την ενίσχυση της γλώσσας του σχολείου

Τα δίγλωσσα και τρίγλωσσα παιδιά, ακόμα και όταν γνωρίζουν τη γλώσσα

πολύ καλά, η φασαρία του περιβάλλοντος, ή η χαμηλή ένταση της φωνής του

δασκάλου και φυσικά ο συνδυασμός τους, δυσχεραίνουν έντονα την ποιότητα

της αντίληψής τους και ως αποτέλεσμα την προσοχή και την απόδοσή τους σε

όλα τα μαθήματα (Tabri, Chacra & Pring, 2015). Όταν μάλιστα τα παιδιά δεν

ξέρουν καλά ελληνικά, όπως κάποια παιδιά σε αυτήν την έρευνα,

καταλαβαίνουμε πως χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη ένταση στο μάθημα,

συγκριτικά με τα παιδιά που γνωρίζουν την Ελληνική, ισάξια με τη δεύτερη

γλώσσα τους. Ιδανικά ο δάσκαλος μπορεί να χρησιμοποιεί μικρόφωνο και να

διατηρεί ησυχία στην τάξη, αλλά είναι γνωστό πως κάτι τέτοιο είναι δύσκολο

στο ελληνικό σχολείο. Πρακτικά, οι δάσκαλοι μπορούν να βάζουν το δίγλωσσο

μαθητή κοντά τους και μπροστά τους, για να έρχεται το ακουστικό σήμα άμεσα

από το δάσκαλο σε αυτά. Τέλος, να αρθρώνουν ευδιάκριτα και μπροστά στον

μαθητή, ώστε να μπορεί να βοηθιέται και από τη χειλεανάγνωση τις στιγμές

που αυξάνεται η φασαρία στη τάξη.

Βιβλιογραφία:

Tabri, D., Chacra, K. M. S. A., & Pring, T. (2015). Speech perception in noise

by monolingual, bilingual and trilingual listeners. International Journal of

Language & Communication Disorders, 1-12.