Σχέση διγλωσσίας και γλωσσικών δυσκολιών

Η διγλωσσία ούτε είναι γλωσσική διαταραχή ούτε σχετίζεται με αυτήν. Όπως

ένα μονόγλωσσο παιδί μπορεί να έχει μια γλωσσική διαταραχή, έτσι και ένα

δίγλωσσο ή πολύγλωσσο παιδί μπορεί έχει. Για να φανεί αν το δίγλωσσο

παιδί έχει αναπτυξιακή γλωσσική διαταραχή γίνεται αξιολόγηση και στις δύο

γλώσσες. Αν η δυσκολία εμφανίζεται μόνο στην δεύτερη γλώσσα, τότε απλά

δεν έχει κατακτηθεί επαρκώς. Αν οι γλωσσικές δυσκολίες εμφανίζονται και στις

δύο γλώσσες πιθανώς να υπάρχει γλωσσική διαταραχή (Lugo-Neris, Peña,

Bedore, & Gillam, 2015). Η διάκριση της διαδοχικής διγλωσσίας από την ΑΓΔ

αναπτύσσεται ακόμα από τους ερευνητές, καθώς η αλληλεπίδραση μεταξύ

των γλωσσών μπορεί να δυσκολέψει τη διάγνωση (Gillam et. al., 2013).

Αναλυτικότερα, όταν το παιδί έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με μια

γλώσσα είναι φυσικό να κάνει πολλά λάθη σε αυτήν. Καθώς την μαθαίνει

καλύτερα, έχει βρεθεί πως η ανάπτυξη της πρώτης γλώσσας επιβραδύνεται ή

και επιδεινώνεται (Gillam et. al., 2013). Λόγω των παραπάνω, η σίγουρη

αξιολόγηση των δίγλωσσων παιδιών δυσκολεύει, αλλά οι ερευνητές είναι

αισιόδοξοι πως θα βρουν αποτελεσματικότερα τεστ διάγνωσης ειδικά

σχεδιασμένα για τον δίγλωσσο πληθυσμό. Αυτό που μπερδεύει περισσότερο

την αξιολόγηση είναι όταν το περιβάλλον του παιδιού επιβαρύνει και τις δύο

γλώσσες. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχει χρησιμοποιηθεί ο όρος διπλή

ημιγλωσσία.

Βιβλιογραφία:

Lugo-Neris, M. J., Peña, E. D., Bedore, L. M., & Gillam, R. B. (2015). Utility of

a language screening measure for predicting risk for language impairment in

bilinguals. American Journal of Speech-Language Pathology, 24(3), 426-437.

Gillam, R. B., Peña, E. D., Bedore, L. M., Bohman, T. M., & Mendez-Perez, A.

(2013). Identification of specific language impairment in bilingual children: I.

Assessment in English. Journal of Speech, Language, and Hearing Research.